جاستین ترودو نخست وزیر کانادا ممکن است ادعا کند که دل‌نگرانی‌های فزاینده در رابطه با سیستم مهاجرتی کانادا ترسی است که نژادپرستان در بین مردم شایع می‌کنند اما عموم مردم کانادا خریدار این ترس نیستند. نتایج یک نظرسنجی عمومی جدید از طرف موسسه نظرسنجی (Ipsos) نشان می‌دهد در حین این که حمایت عمومی از مهاجرت به طور کلی بالا رفته است اما دل‌نگرانی‌ها در رابطه با این که سیستم مورد نظر به چه نحوی اداره می‌شود همچنان باقی است و در بین احزاب سیاسی نیز در حال گسترش است.
نظرسنجی از ۲۰۰۱ نفر از کانادایی‌های بزرگسال در دسامبر اجرا شد. این نظرسنجی همراه با مجموعه‌ای از پرسش‌ها در مورد اهداف این نظرسنجی و مهم‌ترین مسائلی بود که کشور با آن‌ها رو به رو است. در این نظرسنجی مشخص شد که ۴۰ درصد از کانادایی‌ها تصور می‌کنند که مهاجرت سایرین به کانادا سبب شده است که مردم کانادا به سختی قادر به پیدا کردن شغل باشند. این میزان در مقایسه با ۳۰ درصدی است که مخالف این تصور هستند و ۳۰ درصدی که نظر خاصی در این رابطه ندارند.
در مجموع بیشتر کانادایی‌ها موافق این عبارت هستند که مهاجرت در حالت کلی تاثیر مثبت یا منفی روی کانادا داشته است و این میزان در مقایسه با ۳۲ درصدی است که مخالف عبارت مذکور هستند و ۲۴ درصدی که نظر خاصی در این رابطه ندارند.
دارل بریکر (Darrell Bricker)، مدیرعامل موسسه (Ipsos Global Public Affairs) می‌گوید نتایج این نظرسنجی نشان می‌دهد که حمایت عمومی از مهاجرت به عنوان یک عامل مثبت بالاتر رفته است و این در حالی است که در سال ۲۰۱۳ یک نظرسنجی مشابه از مردم کانادا صرفا نشان دهنده ۳۱ درصد حمایت از این مساله بود. او گفت:
اما میزان حمایت عمومی از مهاجرت صرفا ۳۹ درصد است. این رقم دیدگاه اصلی عموم مردم را کمتر از میزان واقعی آن امتیازدهی می‌کند و باید بگوییم که حمایت عمومی از مهاجرت در بهترین حالت آن به چند بخش تقسیم شده است.
جنبه اصلی مخالفت کانادایی‌ها با مهاجرت روی هزینه و نحوه کارکرد یا عدم کارکرد سیستم متمرکز است که دومی ممکن است در هر حالتی رخ بدهد. ۵۷ درصد از کانادایی‌ها با این عبارت موافق هستند که مهاجرت فشار زیادی روی خدمات عمومی در کانادا وارد آورده است.
از این ۵۷ درصد ۷۷ درصد شامل رای دهندگان به حزب محافظه‌کار و ۵۱ درصد شامل رای دهندگان به حزب لیبرال و ۴۸ درصد نیز شامل رای دهندگان به حزب جدید دموکرات می‌شود. پس به طور مشخص این مساله صرفا توسط حزب متبوع اندرو شییر تشدید نشده است بلکه یک مساله عمومی است.
بریکر می‌گوید این تفاوت بین کانادایی‌هایی است که حمایت عمومی مبهم و نامشخصی از مهاجرت دارند در مقابل آن‌هایی که به برخی از جنبه‌های خاص سیستم واکنش نشان می‌دهند یا منتقد این بخش‌ها هستند. مشخص شده است که ۵۹ درصد از کانادایی‌ها تصور می‌کنند دولت هزینه واقعی سیستم مهاجرتی را از عموم مخفی نگه داشته است. بریکر در ادامه اظهار کرد:
ما می‌دانیم که عموم مردم معتقد هستند که در اثر مهاجرت خدمات اجتماعی در حال کمتر شدن هستند و کمبود خدمات اجتماعی هزینه در پی دارد. به احتمال زیاد هزینه‌ها بیشتر از آن مقداری است که دولت اعلام می‌کند. بعد هم این که در ذهن عموم مردم دولت مشکل اعتباردهی دارد به ویژه وقتی پای مسائلی به میان می‌آید که باید دلارهای پرداخت شده توسط مالیات دهندگان در راه آن‌ها صرف شود.
ترودو در مصاحبه‌های خود در اواخر سال گذشته به محافظه‌کاران حمله کرد به‌ویژه با این ادعا که آن‌ها در حال دروغ‌پراکنی هستند تا بر طبل تنش و نگرانی حول مساله مهاجرت بکوبند. به طور مشخص تنش و نگرانی وجود دارد حتی بین حامیان ترودو و حزب لیبرال او این نگرانی‌ها مشهود است.
حمایت عمومی از مهاجرت و سیستم مهاجرتی صرفا زمانی یکپارچه خواهد بود که کانادایی‌ها بتوانند به کارکرد درست سیستم اطمینان پیدا کنند. وجود ۴۰۰۰۰ نفر که به صورت غیر قانونی وارد کانادا شده‌اند و بیشترشان نیز از طریق گذرگاه مرزی (Roxham Road) در ایالت کبک وارد می‌شوند نشان دهنده این است که سیستم مهاجرتی درست کار نمی‌کند.
اما هنوز هم ترودو و حزب متبوعش در تلاش هستند تا به هرکسی که در رابطه با این بحران دامنه‌دار مرزها پرسش‌هایی مطرح کند حمله کنند و آن شخص را یک نژادپرست و ضد مهاجرت قلمداد کنند. او همچنین تلاش کرد تا صفحه‌ای از دفترچه مانورهای حزب دموکرات در مرزهای جنوبی را بردارد و همه مهاجران از قبیل مهاجران غیر قانونی، پناهندگان مجاز و مهاجران قانونی را در یک گروه جمع کند.
بریکر می‌گوید رویکرد ترودو به مساله مهاجرت رویکردی نیست که با جریان حمایت عمومی از مهاجرت هم‌خوانی داشته باشد. او خاطرنشان کرد:
این ادعا که یک مهاجر صرفا یک مهاجر است و نباید به قانونی و غیر قانونی بودن او توجه داشت به هیچ‌وجه با نظرات متوسط مردم کانادا هم‌خوانی ندارد. برای این مردم مهاجرت درست یعنی یک سیستم مهاجرتی که به خوبی مدیریت و سازماندهی شده باشد و طبق آن کسانی که به کانادا وارد می‌شوند برمبنای میزان سهم بالقوه در رشد و پیشرفت همه‌جانبه این کشور انتخاب شده باشند.
بریکر در مورد گذرگاه مرزی (Roxham Road) و مردمی که از طریق این گذرگاه به درون مرزهای کانادا سرازیر می‌شوند می‌گوید این جریان درست بر خلاف دیدگاه عموم از یک سیستم منظم مهاجرتی است و سبب تضعیف حمایت عمومی از مهاجرت می‌شود.
مساله مهاجرت و این که سیستم مهاجرتی به چه نحوی در حال اداره شدن است یک عامل عمده برای مناقشه در انتخابات پیش رو خواهد بود. اندرو شییر و محافظه‌کاران به درخواست‌های خود از ترودو برای ایجاد ثبات در مرزها و بازگرداندن اطمینان به سیستم مهاجرتی و تقویت حمایت عمومی از مهاجرت ادامه می‌دهند.
ما در سال ۲۰۱۹ نیز انتظار داریم که ترودو به نژادپرستانه نامیدن انگیزه‌های اشخاصی که تصور می‌کنند راه درست همان راهی است که ترودو نمی‌رود ادامه دهد. متاسفانه باید گفت که این وضع به هیچ‌وجه به نفع او و حزبش نیست و بیشتر رای‌دهندگان به خود را شامل نیمی از آن‌هایی که حامی حزب او هستند درانتخابات پیش رو از دست خواهد داد. اگر همچنان می‌خواهد که بیشتر کانادایی‌ها را نژادپرست بخواند پس مسئولیت پیامدهای آن بر عهده خود او خواهد بود.
منبع: torontosun
