کم‌کم به سوی بازگشایی جامعه و اقتصاد در دوران پس از کووید-۱۹ می‌رویم و بسیاری از مردم علاوه بر دلشوره‌های معمول، نگرانی‌هایی هم درباره بازگشت به کار، همزمان با حفظ سلامت خود دارند.
در اینجا چند جواب برای دغدغه‌های مردم را آورده‌ایم که امیدواریم مفید باشند.
اگر کارفرما ماسک و وسایل بهداشتی در اختیارمان نگذارد، حق امتناع از بازگشت به شغل خود را داریم؟
در کبک استفاده از ماسک برای دانش‌آموزان و کارمندان مراکز آموزشی اجباری نیست و این برخی معلمان و دانش‌آموزان را نگران کرده است.
وزیر آموزش کبک می‌گوید که هر چند استفاده از ماسک اجباری نیست ولی راهکارهای مراقبتی کافی وجود دارد، از جمله حفظ فاصله فیزیکی، کاهش تراکم دانش‌آموزان در کلاس، و رعایت پروتکل‌های بهداشتی.
همچنین بودجه‌ای در اختیار مراکز خدماتی مدارس قرار گرفته تا وسایلی برای پوشش صورت را در اختیار افراد متقاضی قرار دهند.
خب معنی این چیست؟ چنانچه استفاده از ماسک اجباری نباشد، آیا معلمین می‌توانند از کار امتناع کنند؟
مارک کرولکس و مایکل بریسبوی، از وکلای کبک می‌گویند که الزامی نبودن استفاده از ماسک نمی‌تواند دلیل کافی برای امتناع از کار توسط معلمین باشد. در «شرایط خطر فوری» کارمندان قادر به امتناع از کارند ولی کووید-۱۹ شامل این تعریف نیست.
این دو می‌گویند تمهیدات وزارت آموزش خطر را کم می‌کند و از این جهت است که فقدان ماسک نمی‌تواند خطر فوری به وجود آورد. به نظر می‌رسد دولت‌های استانی برای فرار از هزینه‌های سنگین‌تر در این شرایط سخت اقتصادی، ماجرا را بر دوش خود معلمین گذاشته‌اند.
اگر برای مراقب از بچه‌ها کسی را نداشته باشیم، آیا کارفرما می‌تواند ما را مجبور به بازگشت کند؟
اگر مدارس یا مراکز مراقبت از کودکان بسته باشند، و کسی برای مراقبت از بچه‌ها نباشد، کسی نمی‌تواند شما را مجبور به حضور در محل کار کند.
آقای هوارد لِویت وکیل کسب‌و‌کار است و در تورنتو کار می‌کند، او در این مورد حق را به کارمندها می‌دهد و می‌گوید: «چنین افرادی حق حضور در خانه و مراقبت از کودکشان را دارند البته به شرطی که واقعا گزینه دیگری نباشد.»
امیری دیر، وکیل متخصص دیگری در این زمینه، می‌گوید: «کارفرمایان بایستی در این زمینه تا حد امکان با کارمندشان همراهی کنند. این می‌تواند به معنی ساعات کاری منعطف و اجازهٔ دورکاری از خانه باشد.»
«اگر کارمند مذکور نتواند کارش را در خانه تمام کند یا دیرکرد داشته باشد، طبق قوانین اونتاریو (اصلاحیه استانداردهای شغلی اونتاریو، موارد اورژانسی بیماری‌های واگیردار) می‌تواند مرخصی بدون حقوق همراه با تضمین شغلی بگیرد.»
در چنین شرایطی دولت با کمک‌هزینهٔ CERB از این فرد حمایت می‌کند. اما حتما دقت کنید که حضور در خانه برای مراقبت از کودک «باید تنها گزینه شما باشد» وگرنه نمی‌توانید از رفتن به کار طفره بروید.
در ضمن اگر کارفرمای شما بتواند خدمات مراقبت از کودک برای‌تان فراهم کند، باید از آن استفاده کنید، راحت بگوییم در این وضعیت «حق عدم استفاده از خدمات فراهم شده را ندارید!» و بنابراین باید به سر کار هم بروید.
چطور می‌توانیم دلشوره و تشویش خود در زمینه بازگشایی جامعه را برطرف کنیم؟
در حالی که استان‌های مختلف دارند محدودیت‌های کووید-۱۹ را کاهش می‌دهند بسیاری از ما بی‌اختیار با نگرانی روبرو شده‌ایم.
آلن فایندلی، که در تورنتو تراپیست است، می‌گوید خیلی‌ها با این حس روبرو هستند و شما اصلا نباید خودتان را استثنا بدانید و احساس گناه کنید.
برای ۸ هفته یا بیشتر اکثر مردم در خانه مانده‌اند که اثرات روانی خودش را دارد، و فاصله‌گذاری اجتماعی تبدیل به یکی از عادت‌های زندگی روزمره ما شده است. ما حتی از فامیل و دوستان هم دوری میکنیم، فقط به این امید که یکدیگر را از این ویروس قاتل دور نگه داریم.
این فداکاری که در قالب یک تلاش جمعی انجام داده‌ایم، جان هزاران نفر را نجات داده است. اما حالا، بدون هیچ واکسنی، این بار برای نجات اقتصاد و بازگرداندن قطار اقتصاد به ریل، باید به صحنه زندگی برگردیم.
فایندلی می‌گوید: «این یک چالش و تغییر دیگر است. ما می‌دانیم که هنوز تست‌های کافی انجام نمی‌شود، دارویی برای درمان کووید-۱۹ وجود ندارد، و واکسن حداقل یک سال دیگر می‌آید، پس ریسک زیادی داریم. هر موقعیت مجهولی برای آدم نگران‌کننده است.»
«بهترین توصیه این است که برای مدیریتِ تشویش خودتان، کنترل چیزهایی را به دست بگیرید که از دستتان خارج نیستند و بر اساس ترجیحات شخصی‌تان، روش‌هایی برای کاهش ریسک پیدا کنید.»
نباید بگذارید نگرانی شما را فلج کند، در عوض بهتر است با خلاقیت، راه‌هایی برای رفع موانع آرامش‌تان پیدا کنید. و البته می‌توانید برای دریافت مشاوره فکری از خدمات متخصصین دولتی هم استفاده کنید.
منبع: CBC
