پروژه شبکهٔ اینترنت ماهواره‌ای آقای ایلان ماسک، کارآفرین مشهور و موسس کمپانی اسپیس‌اکس، یک رقیب کانادایی پیدا کرده است.
شرکت ارتباطات ماهواره‌ای Telesat که در سال ۱۹۶۹ تاسیس شده و مقرش در اوتاوا ست، اعلام کرده که مشغول کار روی ماهواره‌هایی برای ارسال به مدار پایینی زمین است —و این تنها شرکتی نیست که قصد ورود به صنعت اینترنت ماهواره‌ای را دارد.
ماهواره‌های Telesat اخیرا در استراتژی اینترنت کانادا که خیلی وقت بود منتظر انتشارش بودیم، مورد اشاره قرار گرفتند. آژانس فضایی کانادا می‌گوید که «این شبکهٔ ماهواره‌ای می‌تواند اینترنت پرسرعت را در اختیار مردم در سرتاسر دنیا قرار دهد، حتی در مناطق دورافتاده و صعب‌العبور کانادا.»
همانطور که می‌دانید بخش‌های شمالی کانادا و همین‌طور مناطقی از افریقا و آسیا در دسترسی به اینترنت با چالش‌های جدی روبرو هستند که برای مردم شهرهای بزرگ و برخوردار، قابل تصور نیست.
مدیرعامل Telesat آقای دَن گولدبرگ می‌گوید: «ما هم در کانادا چالش‌های دیجیتالی خودمان را داریم و اینکه یک شرکت کانادایی بتواند در این انقلاب پیشتاز باشد و خودش را در سطح جهانی مطرح کند…اتفاق خوبی است.»
اکنون برای Telesat دورهٔ جالبی است زیرا در سال مالی منتهی به ۳۱ دسامبر ۲۰۱۸ گزارش درآمدهایش منتشر شد که به ۹۰۰ میلیون دلار کانادا رسیده است.
هر چند این مبلغ زیادی است اما قابل مقایسه با درآمد اسپیس اِکس (SpaceX) و موسس میلیاردرش آقای ایلان ماسک نیست. اما گولدبرگ می‌گوید که تجربه چندین دهه فعالیت، به Telesat این امکان را می‌دهد که در بازار شلوغ اینترنت ماهواره‌ای به رقابت بپردازد.
غیر از اطلاعات دولتی، چیز خاصی از پروژه اینترنت ماهواره‌ای اسپیس‌اکس با نام StarLink نمی‌دانیم. ولی قرار است تا نیمهٔ سال ۲۰۲۰ حدود ۱۲,۰۰۰ ماهواره برای این منظور به مدار بفرستد. ایلان ماسک پارسال دو پروتوتایپ (نمونهٔ آزمایشی) به مدار فرستاد و همین‌روزها قصد دارد ماهواره‌های اصلی را هم راهی مدار کند.
آقای ماسک در توییت زیر کلاهک حامل ۶۰ ماهواره را به نمایش گذاشته که قرار است دوشنبه با موشک فالکُن به مدار ارسال شوند و اولین بلوک ماهواره‌ها را دور زمین تشکیل دهند.
First 60 @SpaceX Starlink satellites loaded into Falcon fairing. Tight fit. pic.twitter.com/gZq8gHg9uK
— Elon Musk (@elonmusk) May 12, 2019
در پروژه اسپیس‌اکس شبکه اول با ۴,۴۰۹ و شبکه دوم با ۷,۵۱۸ ماهواره طراحی شده‌اند که شبکه دوم در مداری نسبتا پایین‌تر از مدار شبکه اول قرار خواهد گرفت.
صد البته که این دو کمپانی در جاه‌طلبی خود تنها نخواهند بود و شرکت‌های دیگری مثل OneWeb (زیرمجموعهٔ ایرباس) و LeoSat و آمازون هم قصد دارند به انقلاب اینترنت ماهواره‌ای بپیوندند.
OneWeb در فوریه ۶ ماهواره را به مدار فرستاد که قرار است تعداد آنها را به عدد ۷۰۰ برساند، ولی به نظر می‌رسد که اسپیس‌اکس خیلی زود گوی سبقت را از آن خواهد ربود. آمازون هم می‌خواهد شبکه‌ای با حدود ۳,۵۰۰ ماهواره در مدار پایین، بسازد.
همهٔ اینها به لطف پیشرفت فناوری و امکان ساخت قطعات دیجیتالی در ابعاد مینیاتوری میسر شده است. به طوری که ماهواره‌های جدید با وزن و ابعادی بسیار کمتر از قبل ساخته می‌شوند و در صورت نیاز (آسیب، پایان عمر و…) می‌توان آنها را با هزینه‌ای مقرون به صرفه جایگزین کرد.
اما به نظر آقای نیتان دی رویتر، مدیر اجرایی Euroconsult در کانادا، بزرگترین رقیب این شرکت‌ها، پیچیدگی پروژه در عمل است. برای مثال قرار است اسپیس‌اکس در باند ku-band کار کند که فرکانس مورد استفاده توسط ماهواره‌های مدار زمین‌ثابت است و احتمال تداخل با ماهواره‌های دیگر را به وجود می‌آورد.
ولی Telesat در باند ka-band خواهد بود که چنین مشکلی ندارد. اما با این که Telesat نیم قرن تجربه ماهواره‌ای دارد، اسپیس‌اکس معروف‌تر و توانمندتر است و احتمالا سرمایه بیشتری هم جذب خواهد کرد. پس رقابت آسانی در انتظار شرکت کانادایی نیست.
اما به نظر آقای دی رویتر یکی از مشکلات بزرگ، هزینه تجهیزات روی زمین است. از آنجایی که ماهواره‌های اینترنتی مدام به دور زمین می‌چرخند، پس بایستی ایستگاه‌های زمینی که امواج را از آنها دریافت می‌کنند، بسیار توانمند و پیشرفته باشند تا بتوانند به راحتی اتصال را از ماهوارهٔ در حال عبور به ماهوارهٔ در حال ظهور، منتقل کنند.
چنین ایستگاه‌هایی احتمالا قیمتی در حدود ۵۰۰ دلار خواهند داشت که برای مردم در بسیاری مناطق افریقا و آسیا خیلی گران است، حتی اگر هزینه آن بین مردم یک روستا یا منطقه کوچک تقسیم شود. و البته بحث به روز رسانی این ایستگاه‌های زمینی هم وجود دارد.
فعلا اسپیس‌اکس جلوتر از بقیه است و ایرباس به دنبال آن. باید دید کمپانی‌های قدیمی مثل Telesat چطور خودشان را با این پیشرفت انقلابی وفق می‌دهند.
منبع: Forbes
