آدام پالمر 39 ساله در 10 سال گذشته، هر تابستان را در جستجوی معدن گمشده اسرارآمیزی معروف به معدن طلای اسلوماچ، در کوه‌های نزدیک به دریاچه پیت واقع در بریتیش کلمبیا بوده است.
او که کیلومترها پیاده‌روی کرده، از یخچال‌های یخی و جنگل‌های انبوه ساحلی گذشته باز هم هر بار دست خالی به خانه باز می‌گشته است.
اما این پایان ماجرای پالمر نیست. اواخر جولای، پالمر به خبرن نشان داد که یکی از معادن طلای گمشده کانادا در کجا پنهان شده است.
ما در 50 کیلومتری شرق ونکورر، در یک چمنزار دورافتاده و در محاصره کوه‌های لبه‌دار مرتفع ایستاده بودیم. در مرکز علفزار بقایای یک کلبه چوبی متروکه و در کنار آن ابزارهای طلایابی مانند یک بیل و اسکنه زنگ زده از دهه‌های پیش قرار داشت.
پالمر معتقد است که این ابزار متعلق به جویندگان معدن اسلوماچ بوده است.
بستن یک افسانه
صدها و شاید هزاران نفر در طول قرن گذشته به دنبال معدن اسرارآمیزی بودند که گفته می‌شود میلیاردها دلار ارزش دارد. تعدادی از جویندگان طلا نیز در تلاش یافتن این معدن باارزش جان خود را از دست داده‌اند و یا مفقود شده‌اند.
پالمر پس از کشف کلبه قدیمی که در آن یک بطری شیشه‌ای پر از سنگ طلا بود، بسیار امیدوار شد و تصمیم گرفت چند هفته بعد به این منطقه بازگردد.
و اما اسلوماچ چه کسی بود؟
داستان طلای اسلوماچ ترکیبی از واقعیت و داستان‌های محلی است که از اواخر دهه 1800 شروع می‌شود یعنی زمانی که یک مرد بومی معروف به اسلوماچ به جرم قتل در نیو وستمینستر به دار آویخته شد.
کمی پس از مرگ او شایعاتی مبنی بر اینکه اسلوماچ یک معدن طلای پنهان شده در کوه‌ها، در نزدیکی دریاچه پیت، را کشف کرده بود به وجود آمد. گفته می‌شد اسلوماچ قطعه‌های طلا به اندازه یک گردو را به نیو وستمینستر می‌برده است.
قبل از به دار آویخته شدن اسلوماچ شایعه شده بود که او نفرینی را برای معدن طلا به زبان چینوکی فریاد زده است: «وقتی من می‌میرم، معدن هم می‌میرد.»
به گفته ریک آنتونسون، یکی از نویسندگان کتاب طلای Slumach: The Search for a Legend، در دهه 1930 صدها نفر از جویندگان طلا در جستجوی معدن به کوه‌های اطراف دریاچه پیت سفر می‌کردند.
آنتونسون که به همراه برادرش برایان از دوران کودکی مجذوب داستان اسلوماچ بوده، می‌گوید: « رسانه‌های اصلی سال‌ها پیش گزارش کردند که 33 نفر یا بیشتر قربانی نفرین شده‌اند.»
حتی چندین نفر مدعی پیدا کردن طلا هم شده‌اند. برای مثال در دهه 1970، یک نقشه بردار جنگل به نام استو براون گفته بود که او در رودخانه‌ای در نزدیکی دریاچه پیت تلوتلوخوران تا مچ پا وارد حوضی از طلا شده است. اما هرگز نتوانسته دوباره آن مکان را پیدا کند.
در این میان افرادی که به داستان طلای اسلوماچ اعتقاد ندارند، تصور می‌کنند که این داستان یه حقه بزرگ است. فرد براشز که یک مورخ محلی است به تازگی کتابی با عنوانSearching for Pitt Lake Gold: Facts and Fantasy in the Legend of Slumach به چاپ رسانده است و می‌گوید هیچ مدرکی برای اثبات این داستان وجود ندارد.
او معتقد است اسلوماچ واقعی بوده اما هیچ ارتباطی با طلا نداشت و این داستان‌ها برای جذب بیشتر گردشگر مطرح شده‌اند.
اما حتی امروز هم گروه کوچکی از مردم در جستجوی معدن گمشده هستند و گزارش سفر خود را در رسانه‌های اجتماعی به اشتراک می‌گذارند و سرنخ‌هایی را به هم منتقل می‌کنند.
برای جویندگان طلای امروزی، مانند پالمر، موضوع بر سر پول نیست. زیرا مکانی که به داستان طلا وصل است اصلا اجازه استخراج نداشته که معدنی در آن کشف بشود. برای افرادی مانند پالمر هیجان حل معما اهمیت دارد.
پس از سفر با هلیکوپتر در ماه جولای، پالمر چند هفته بعد به محل کلبه بازگشت و به یک کشف شگفت‌انگیز دست پیدا کرد: طلا! مقدار طلا زیاد نیست و فقط چند تکه کوچک است. او می‌خواهد تابستان آینده دوباره به این منطقه بازگردد و معدن اسلوماچ را پیدا کند.
منبع: cbc
