براساس گزارش اخیر Statistics Canada، هزینه تامین نیازهای اولیه در کلگری از دیگر کلانشهرهای کشور، از جمله ونکوور و تورنتو، بیشتر است.
سبد معیشت معیار رسمی اندازه‌گیری فقر دستمزد خانوارهای کانادایی است. این آمار نشان می‌دهد که دستمزد یک خانواده چهار نفره باید چقدر باشد تا زندگی استاندارد و معمولی را تجربه کنند. این آمار با بررسی هزینه یک سبد از کالاها و خدمات شامل غذا، پوشاک، سرپناه و حمل‌ونقل به دست می‌آید.
خانواده‌هایی که درآمدی کمتر از سطح سبد معیشت شهر محل سکونت خود دارند، زیر خط فقر زندگی می‌کنند.
داده‌های جدید (متعلق به سال 2022) نشان می‌دهند سبد معیشت شهر کلگری 55,771 دلار است؛ این رقم در مقایسه با 55,861 دلار سال 2021 نشانگر رشدی چشمگیر می‌باشد.
این درحالی است که سبد معیشت شهرهای ونکوور و تورنتو به ترتیب 55,727 دلار و 55,262 دلار است. سبد معیشت ادمونتون نیز 55,225 دلار می‌باشد و در رتبه پنجم شهر اتاوا-گاتنو قرار دارد.
چارلز آرنو، اقتصاددان ارشد Alberta Cantral، از دیدن این آمار شگفت‌زده نشده است. به گفته او هرچند هزینه مسکن در دو شهر ونکوور و تورنتو بسیار بالا است، اما دیگر کالاها و خدمات مانند الکتریسیته و بیمه در آلبرتا گران‌تر هستند.
اما آرنو می‌گوید گزارش سبد معیشت تمام ابعاد مسئله را روشن نمی‌کند.
او افزود: “ما بالاترین دستمزد را در مقایسه با دیگر نقاط کشور داریم. به همین دلیل هرچند هزینه سبد معیشت شهر کلگری بسیار بالا است، اما این احتمال وجود دارد که شهروندان دیگر نقاط کانادا فشار بیشتری را احساس کنند.”
براساس نتایج آخرین سرشماری میانگین دستمزد آلبرتایی‌ها طی سال 2020 برای هر نفر 41,600 دلار است. این رقم همچنان از نرخ سبد معیشت کلگری پایین‌تر است (برای یک خانواده)، اما از میانگین دستمزد آنتاریو و بریتیش‌کلمبیا (38,000 دلار) بالاتر می‌باشد.
اما اختلاف دستمزد آلبرتا با دیگر استان‌ها در حال کمتر شدن است. آرنو افزود: “در سال‌های اخیر شاهد افزایش دستمزد در آلبرتا نبودیم و شرایط در حال بدتر شدن است.”
مگان رید، مدیر اجرایی Vibrant Communities Calgary، از اجرای استراتژی‌های رسیدگی به علل ریشه‌‌ای فقر در کلگری دفاع می‌کند.
او معتقد است که یادآوری این موضوع و نابرابری درآمدی در کانادا بسیار مهم می‌باشد. به عبارت دیگر استان آلبرتا بیشترین فاصله میان شهروندان با دستمزد بالا و افراد کم‌درآمد را دارد.
رید در اینباره گفت: “به دلیل وجود این شرایط بسیاری از شهروندان و کسانی که سطح درآمد پایین دارند فاصله زیادی با خط فقر و نرخ سبد معیشت دارند. به نظر من باید هرچه سریع‌تر به این مشکل رسیدگی کنیم.”
به گفته رید کسانی که دستمزد پایین‌تر از نرخ سبد معیشت دارند با مشکلاتی مانند اضطراب، وحشت و نداشتن امنیت شغلی زندگی می‌کنند و همیشه نگران هستند شرایط از این هم بدتر شود.
به باور رید برای مقابله با فقر فزاینده باید راه‌حل‌های درآمدی اجرا شوند. برخی از راهکارها شامل بررسی دوباره نرخ‌های پیشتیبانی از دستمزد و افزایش متناسب درآمد با توجه به هزینه‌های زندگی، می‌شوند.
او افزود: “اگر این کار را انجام ندهیم شهروندان بیشتری در فقر غرق می‌شوند. ما این را می‌دانیم که ارائه خدمات به فقرا، در درازمدت، بسیار گران تمام می‌شود. با توجه به میزان سرمایه و ثروت موجود در استان می‌توانیم خیلی سریع این مشکل را برطرف کنیم؛ البته باید پیش از هر چیز اورژانسی بودن مشکل را درک کرده و در نظر بگیریم.”
منبع: CBC
