بله درست خواندید: شفق شمالی با آن زیبایی زایدالوصفش —که آدم می‌خواهد تا ابد آن را به تماشا بنشیند— در یک دههٔ آینده هم تاریک‌تر خواهد بود و هم دفعات وقوعش کمتر خواهد شد.
خبر خوبمان پس کو؟ همچنان می‌توانید آن را ببینید، کافی است صبورتر از قبل باشید.
خبر بهتر چیست؟ حدود یک دهه بعد شفق قطبی دوباره به قدرت کاملش برمی‌گردد و آن وقت، مطمئنا می‌توانیم با موبایل‌هایمان عکس‌های خیلی بهتری از آن بگیریم.
خب مقدمه بس است. برویم و ببینیم ماجرا چیست؟ یک سفر علمی کوتاه میهمان ما باشید:
شفق شمالی از کجا می‌آید؟
این پدیده در اثر برخورد ذرات انرژیکِ ساطع شده از خورشید با میدان مغناطیسی سیاره ما به وجود می‌آید.
در حالی که این توپ‌های انرژی —یا ذرات خورشیدی— به سوی اتمسفر زمین می‌آیند و جهت‌شان به سمت قطب‌ها منحرف می‌شود، با ذراتِ داخل اتمسفر برخورد می‌کنند، و نورهایی را می‌سازند که ما به آنها شفق شمالی می‌گوییم.
رنگ‌های مختلف این نورها ناشی از تفاوت در جنس ذراتی است که با یکدیگر تصادم می‌کنند؛ آبی یا ارغوانی برای نیتروژن، سبز برای اکسیژن.
چه پدیده‌ای باعث این تاریکی شده؟
خورشید یک ستارهٔ ایستا نیست و فازهای مختلفی از کاهش انرژی (مینیموم خورشیدی) یا افزایش انرژی (ماکسیموم خورشیدی) را پشت سر می‌گذارد. در سال ۲۰۱۹ خورشیدِ منظومهٔ ما وارد فاز مینیمومش می‌شود، که در آن کمترین انرژی مغناطیسی در سطح بیرونی‌اش تشکیل می‌شود، در نتیجه شانس برخورد ذرات با اتمسفر زمین هم کمتر می‌شود و باید به شفق‌های قطبی کمتر و تاریک‌تر عادت کنیم.
چرا نباید نگران شویم؟
پس در این فاز ۱۱ سالهٔ جدید، احتمال دیدن نورهای قطبی کمتر است، شاید روشن‌ترین فُرمِ آنها خیلی نادر شوند، اما با این حال هنوز امیدی هست و آن دقت پیش‌بینی‌های علمی است: دانشمندان پیش‌بینی کرده بودند که فاز قبلی یکی از قوی‌ترین‌ها باشد، ولی درست برعکس، یکی از ضعیف‌ترین‌ها بود.
عاشقانِ شفق شمالی می‌گویند که هر چند ممکن است کمتر شاهد این نورهای رنگی باشیم ولی اصلا به این معنی نیست که محو خواهند شد، درست برعکس الآن می‌تواند بهترین وقت برای دیدن آنها باشد چرا که توریست‌های کمتری برای دیدن‌شان می‌آیند و این یعنی مناظر خلوت‌تر و بکرتر.
منبع: Dailyhive
