«خواباندن بیماران بدحال کووید-۱۹ روی شکم» جان آنها را نجات می‌دهد

جمعه، دکتر مانگالا ناراسیمهان، یک تماس ضروری از همکارانش در بخش دیگری از بیمارستان دریافت کرد. مردی چهل ساله مبتلا به کووید-۱۹ در وضعیت مرگ و زندگی بود و همکارِ دکتر در تلاش برای نجات او بود.

دکتر ناراسیمهان قبل از رفتن به آنجا به همکارش گفت که بیمار را روی شکم بخواباند و ببیند که آیا این کار کمکی به حال او می‌کند یا خیر.

خوشبختانه نیازی به رفتن او به آی.سی.یو نشد و چرخاندن بیمار جواب داد.

پزشکان مختلفی دارند به این حقیقت ساده پی می‌برند که چرخاندن بیماران بدحال باعث افزایش سطح دسترسی به اکسیژن در ریه‌هایشان می‌شود.

دکتر ناراسیمهان می‌گوید: «ما داریم با این کار جان خیلی‌ها را نجات می‌دهیم. آنقدر کار ساده‌ای ست که انتظار نمی‌رفت چنین بهبودی در حالشان به وجود آورد. ولی روی ۱۰۰٪ از آنها جواب داده است.»

«وقتی تاثیرش را می‌بینیم، بیشتر و بیشتر انجامش می‌دهیم و تقریبا بلافاصله جواب مثبت می‌گیریم.»

باز کردن بخش‌هایی از ریه

بیماران کووید-۱۹ اغلب از «سندرم پریشانی تنفسی حاد» (ARDS) می‌میرند. یعنی همان سندرمی که بیماران آنفولانزا، ذات‌الریه و بیماری‌های مشابه را می‌کشد.

هفت سال قبل پزشکان فرانسوی مقاله‌ای نوشتند که نشان می‌دهد اگر بیمار بدحالی که به دستگاه تنفسی متصل است، روی شکم خوابانده شود، احتمال مرگش کاهش می‌یابد.

از آن زمان بسیاری از پزشکان بیماران درگیر با ARDS را روی شکم می‌خوابانند. حالا فواید این روش در بیماران کروناویروس هم به چشم آمده است. وقتی آن بیماری که بالاتر نوشتیم، روی شکم قرار گرفت نرخ غلظت اکسیژن او از ۸۵٪ به ۹۸٪ افزایش یافت که یک افزایش چشمگیر است.

متخصصین مراقبت‌های ویژه می‌گویند خواباندن افراد روی شکم، باعث می‌شود وزن بدن بخش‌هایی از ریه را که بسته بودند، باز کند.

معمولا این افراد را روزی ۱۶ ساعت روی شکم و ۸ ساعت به پشت می‌خوابانند تا هم جذب اکسیژن آنها مناسب باشد و هم در برخی ساعات بشود دارو و غذا را به آنها رساند.

شکم یا کمر، مسئله این است

البته خواباندن بیماران روی شکم، مشکلاتی هم دارد.

بیمارانی که به دستگاه تنفسی وصلند برای خوابیدن روی شکم معمولا داروهای آرام‌بخش بیشتری دریافت می‌کنند که این می‌تواند حضور در آی.سی.یو را طولانی کند. بنابراین معمولا بدحال‌ترین افراد را در این حالت قرار می‌دهند.

اما برخی بیمارستان‌ها به این فکر افتاده‌اند که افراد خارج از آی.سی.یو را هم در این حالت بخوابانند.

در بیمارستان Mass General ماساچوست گروهی از پرستاران با بیماران خارج از آی.سی.یو صحبت می‌کنند تا آنها را قانع به خوابیدن روی شکم کنند. از آنجایی که ۱۶ ساعت خوابیدن در این حالت برای خیلی‌ها سخت است، پزشکان از آنها خواسته‌اند که دو مقطع ۴ ساعته روی شکم باشند و بقیه وقت را هم روی کمر استراحت کنند.

حالا پزشکان در حال انجام یک پژوهش میدانی‌اند تا ببینند که تاثیر این روش روی بیمارانی که به دستگاه تنفسی وصل نیستند، چقدر است.

منبع: CNN